kalahari en een vlot

Na de betalingen aan de gate van magadik konden we verder naar de kalahari. Maar eerst moesten we de rivier oversteken met de plaatselijke pont. Nou jazeg maar een vlot. Wat was dat een ervaring. Je moet het zien op film want ik (frank) moest het vlot mee naar de overkant duwen.... Maar goed verder op reis.

De weg naar de kalahari was goed. Ware het niet dat we 100km om moesten rijden om diesel te halen. We hadden te weinig in onze tank. Onderweg na de gate zag debora een rare vlek onder een bosje op ongeveer 100m. Dit bleek een grote mannetjes leeuw te zijn. Prachtig! De twee nachten die we doorbrachten waren op primatieve maar mooie plaatsen. Tijdens de middagen hebben we het schans nog eens doorgenomen en besloten om 1 dag eerder weg te gaan uit de mooie maar droge lege vlakte. Dit zou dan wel een flinke reisdag worden, maar daar komen we wel weer overeen.
De weg bleek echter wel slecht te zijn met diepe sporen, mul zand en klei.
Eenmaal in ghanzi aangekomen bleken er diverse lodges dicht te zijn en hebben we toch wel ruim 1,5uur rondgereden. Ook werd het al donker wat niet echt handig is hier in Afrika. Gelukkig vonden we wederom een prachtige lokatie genaamd thakadu.
Even voor de beeldvorming, we hebben gisteren 375km afgelegd in 10uur. Toch was het achteraf een mooie ervaring. Het mooiste was dat de braai gelijk aan ging en er een biefstuk van de haas op gebraaid ging worden. Deze hadden we in nata gekocht op aanraden van elephant sands. Ruim een kilo per stuk mals vlees voor 4 euro per kilo. Jammergenoeg kunnen we niets meenemen. Owja de slager waar we dit kochten zal nooit door de smaakpolitie komen... Debora ging bijna over haar nek.

Vandaag nemen we afscheid van Botswana en gaan terug de grens over naar namibie. Een kort ritje asfaltweg. Tot later.