Transfer naar Botswana

Vanmorgen op tijd opgestaan om de 450 asfalt kilometers weg te vreten. Chris had voor het eerst wat moeite om op te staan en de veranderingen. Gelukkig loste dit snel op en konden we, uiteraard na het inklappen van de tenten, op weg. In Divundu snel nog even gestopt voor een paar kleine boodschapjes (ontbijt) en toen vol gas. Na ja vol gas, 80km/h vanwege een NP transfer route. Maar de aanhouder wint, en rond 1415 waren we bij de grens. En toen de begin het Afrikaanse papieren invullen met een logica 🤔…. Eerst een departure form met alle persoonlijke gegevens van iedereen. Daarna de auto met bestuurder en alle gegevens in een apart boek. Bij glimlachen en de formaliteiten netjes volgend, krijg je dan eindelijk je stempel. Vervolgens rij je naar de volgende slagboom. Hier registreer je de auto, met motor en chassis nummer en al, bestuurder, en inzittenden. Mmm 🤔 heb ik net toch ook gedaan? Een goedkeurend knikje van de politieagent en we mochten door. Een stukje niemandsland met buffels en al! Tot de grenspost van Botswana verscheen. Hier eerst melden bij de Health inspector. Paspoorten en vaccinatie bewijzen in de aanslag. Ook hier werd alles netjes opgeschreven. Het kwam wat verwarrend over, aangezien de beste man niet helemaal was te volgen wat hij aan het doen was. Ik moest de paspoorten vasthouden (open) en hij maar schrijven. Maar snel zag ik dat hij een gave had. Hij kon en in het paspoort kijken, en tegelijkertijd met zijn andere oog in zijn aantekenschrift. Toen de paspoorten van de jongens aan de beurt waren begon eigenlijk het gezeik. Vaccinatie bewijs graag, hebben we niet. PCR test graag, hebben we niet, Botswana heeft kids onder de twaalf vrijgesteld. Nee hoor er moet iets komen, hield hij vol, maar ga eerst maar naar de douane. Daar aangekomen het zelfde riedeltje. Invullen formulier voor de auto, paspoorten en stempelen. All good volgens de beambte. Dus weer terug naar de health inspector. Ondertussen de foto opgezocht van de regels die de regering heeft opgesteld, en na een kleine discussie kwam het verlossende woord, u kunt gaan. Nou ja bijna dan. Eerst bij de grens even uitleggen dat we alleen frisdrank in de koelkast hebben en geen rood vlees (mond en klauw zeer regels) en de extra schoenen moesten opgesnord worden om te ontsmetten. Want ja die hebben jullie zeker bij. 1,5uur later konden we de laatste km verslinden naar een lekkere Windhoek Draught in Chobe Safari Lodge Camping. Proost en welkom in Afrika! Geweldig om hier weer te zijn!!